Με λένε Ρηνούλα,είμαι μοναχοπαίδι και.. ψήνω το....ψάρι στα χείλη της μαμάς,έτσι μου λέει εκείνη, εγώ δεν το καταλαβαίνω....
Ντιλή Μάρτη με φωνάζει η γιαγιά, πού σημαίνει τρελομάρτη,
Καιρος όμως να φεύγω έχω τόοοσα να κάνω.τόοοσα να προλάβω.Χοροπηδόντας με μια τσίχλα στο στόμα τραγουδώ δίνοντας ριθμό στα πόδια μου...Τσιγγολελέτα πράσινα
κουφέταααααα
Μετακόμισα από Πεύκη στο Πλωμάρι και προς το παρών δεν έχω βρει τα.....χειρόγραφά μου!!!!!! Που θα μου πάνε όμως ....θα τα ανακαλύψω και τότε πολλά έχουμε να θυμηθούμε...
Ενα παράδειγμα του Νταή-Τοπαλής-ο καφενές με τις τσανάκες το ολλόπαχο μυρωδάτο γιαούρτι!!!!!! Ουρά καθόμαστε με το πιάτο στο χέρι!!!! Σε μια γωνιά του καφενέ ένας ναργιλές κι ένα γραμμόφωνο με ένα πελώωωωωριο χωνί συντρόφευαν τα γεροντάκια
που είχαν βρει το......αραξοβόλι τους σ εκείνο το καφενέ.Η βράκα-το σαλβάρι ο σκούφος το ζωνάρι η πουκαμίσα η πατατούκα ήταν τα ρούχα που φορούσαν
Από τους ...παλιούς ποιος δεν θυμάται του Βαγγελάκ το καφενείο;;;; την Εμπορική Τρά πεζα που για να ανεβείς τη σκάλα της σου έβγαινε η γλώσσα!!!!!! Το κουρείο του κ.Κουντουρή του Αριστηή. Του κ. Μακρή το ραφτάδικο με το......θηρίο που είχε αραγμένο απ έξω. Το φωτογραφειο του κ. Σιδερη με το μαύρο πανί στη φωτογραφικη μηχανή. Το σιδεράδικο του κ. Κοντού με τη πελώρια φυσούνα!!!!!το ασβεστάδικο του κ. Νικόλα. Τους μιρωδάτους κολιούς του κ Γιάννη
Για να θυμηθούμε λίγο τα παλιά από την
αγορά, το......Τσαρσί, μέχρι την Αγιά Παρασκευή του Τραντάλ το καφενέ υπήρχαν
τόοοοσα μαγαζιά και καφενεία!!!!
ΡΗΝΟΥΛΑ
